هیچ شنیدهای که مرغی اسیر، قفس را هم بر دارد و با خود ببرد؟
پیوندهای روزانه
با بهاران روزی نو میرسد و ما همچنان چشم به راه روزگاری نو.اکنون که جهان وجهانیان مردهاند،آیا وقت آن نرسیده است که مسیحای موعود سررسد؟ ویحی الارض بعدموتها...
مقاله ی "بشر در انتظار فردایی دیگر" از کتاب «فردایی دیگر» سید شهیدان اهل قلم؛ اونقدر برام جذاب بود که اول صبحی بیام و این پست رو بذارم.
این مقاله نقد شهید آوینی به کتاب «دنیای قشنگ نو» اثر آدوس هاکسلی هست.رمانی جذاب در نقد مدرنیته و نقدی گیرا از اعجوبه ی فرهنگ انقلاب سید مرتضی آوینی بر این کتاب.علاوه بر نقد دنیای قشنگ نو با توجه به قرابتی که این رمان با رمان 1984 اثر جرج اورول داره به این کتاب هم اشاراتی شده.
هر دو رمان ی جورایی نقد اتوپیاها محسوب میشن و شدیدا به کسایی که بحث اتوپیای شهید آوینی در سلسله مقالات کتاب توسعه و مبانی تمدن غرب رو دنبال کردن توصیه میکنم که هم این نقد و هم هر دو رمان دنیای قشنگ نو و 1984 رو از دست ندن.
گمنامی برای شهوت پرستها دردآور است، اگرنه همه اجرها در گمنامی است؛ تاآنجا که فرمودهاند: آنگونه در راه خدا انفاق کن که آن دست دیگرت هم با خبر نشود.
عجب از ما، واماندگان زمین گیر که در جستجوی شهدا به قبرستان ها می رویم؛ مرده آن است که نصیبی از حیات طیبه شهدا ندارد و اگر چنین است از ما مرده تر کیست؟